فرآیند تشکیل ساختارهای بیولوژیکی فرآیندی از پایین به بالا، تحت کنترل ژنتیکی و غیرتصادفی است که معمولا با در کنار هم قرار گرفتن اجزاء مولکولی طبق یک الگوی خاص صورت می پذیرد. بنابراین انتظار می رود که با توجه به تنوع ژنتیکی موجود بین ارقام و لاین های مختلف، این الگوی خاص در سطح مولکولی نیز بین ارقام و لاین ها متفاوت باشد. در این طرح برای اولین بار مفهوم نانومارکر به عنوان ابزاری جهت گزینش غیرمستقیم صفات زراعی مطلوب در برنامه های اصلاحی پیشنهاد شد.  در ابتدا وضعیت الگوهای نانوساختار سطحی بذر، پوسته جنین و تستا با استفاده از میکروسکوپ پروبی روبشی در نمونه های حساس و مقاوم به ریزومانیا مورد مطالعه قرار گرفت. سپس با آزمون های آماری، ارتباط این صفات نانوساختاری با صفات فیزیولوژیکی بذر و مقاومت به بیماری بررسی شد. برای صفت مقاومت به بیماری، همبستگی معنی داری با برخی خصوصیات زبری سطح داخلی تستای جنین  بدست آمد. برخی صفات فیزیولوژیکی نیز  با صفات اصطحکاک و الاستیسیته سطح داخلی و سطح خارجی تستای درونی جنین، همبستگی بالایی نشان دادند. به عنوان اولین مطالعه در نوع خود، نتایج امیدوارکننده بود و در صورتی که مطالعات تکمیلی، تکرارپذیری این نتایج را تایید نمایند و مطالعات مشابهی نیز برای سایر گیاهان و صفات انجام شود می توان نانومارکرهای ساختاری را به عنوان مارکرهای جدید در گزینش اصلاحی معرفی نمود.

نمونه	توپوگرافی سطح داخلی	توپوگرافی سطح خارجی	تصویر فاز سطح داخلی	تصویر فاز سطح خارجی
چغندر قند